Menno Groen, Erwin Krom en Valerie Nijman pakken de titels
De wisselbeker voor het clubkampioenschap staat aankomend jaar in Utrecht. Menno Groen had na een loodzware en winderige koers niet alleen de harigste, maar ook de snelste benen van de overgebleven 8 renners die samen de kopgroep vormde. Wouter Lips moest genoegen met de tweede plaats nadat hij een wiel tekort kwam. Kelvin Frank verbaasde zichzelf door naar een derde plek te sprinten.
De 32-jarige Utrechter, die al vanaf de jeugd lid is van BRC, mag zich een jaar lang clubkampioen noemen van BRC Kennemerland. Eerder wist hij al een keer 2e en 3e te worden op een clubkampioenschap, maar het hoogste treetje is voor hem de eerste keer. Dat hij snelle benen heeft is toch bekend bij enkele coureurs, maar deze kennis bleek toch wat weggezakt. Zo werd hij in een zetel naar de sprint gebracht. Echte uitlooppogingen bleven uit in de kopgroep, waarschijnlijk omdat de renners dachten de beste kans te maken in de sprint, of gewoon op het tandvlees zaten.
Want het was een koers voor de grote motoren. De harde zuidenwind maakte het zwaar waardoor uitlooppogingen vaak al na een ronde strandde. Zonder overleg werd gezamenlijk besloten om er een afvalrace van te maken. De deur waaide eerst op een kier, maar sloeg hoe langer de koers duurde steeds verder open. Namen die je eigenlijk verwachte in de eerste groep als Breedt Bruijn, Brantjes en Ten Zeldam vond je na een uur koers terug in de tweede groep of zelfs aan de kant van het parcours met een verslagen blik in de ogen.
Als eerste werd gefinisht door de startcategorie. Daniel Brouwer en Valerie Nijman maakten nog niet veel koerskilometers en werden bij dit clubkampioenschap in het diepe gegooid. Van schuilen in de buik van een peloton was absoluut geen sprake. Beiden beukten bijna een uur lang tegen de wind en toonden zo hun karakter. Valerie beukte nog net iets harder en bezette knap het bovenste treetje van het podium.
Bij de 40+ wedstrijd was het Erwin Krom die als enige zijn karretje kon aanhaken bij de ontstane kopgroep. Solo kon hij zijn armen in de lucht steken. Na de wedstrijd gaf hij aan dat hij de explosiviteit momenteel mist in zijn benen. Gelukkig zit het met de motor wel goed en hinderde het gebrek aan venijn hem niet om de bloemen mee naar huis te nemen. Ronald Welp en Gerri Zonneveld vochten een groepje later het gevecht uit voor de overige podiumplaatsen. Ronald Welp pakte hier de tweede plaats.
Bij het algemeen kampioenschap bleef de kopgroep bij elkaar. Op de asfaltstrook richting laatste bocht van de wedstrijd probeerde uittredend kampioen Frank (Fred) Roling nog om de boel te verrassen, maar hij trok hiermee vooral de sprint aan voor de podiumkandidaten. Het was Menno Groen die iedereen het achterste van zijn harige kuiten liet zien.
Na de koers werden de blonde kwaremont-biertjes met gretigheid besteld bij barvrouw Ria totdat ze op waren. Gezellig om zo een prachtige koersavond af te sluiten.