Knallen op Leith Hill

Koersverslag van Sebastiaan ten Zeldam

Op maandag 15 februari stond de 4e online BRC Koers op het programma. Een mooie route in de omgeving van Londen met onderweg de beklimming van Leith Hill.

Ondanks de afzeggingen van een aantal favorieten stonden we enkele minuten voor 19.00 uur met een flinke groep klaar voor het vertrek. In de Zwift chat klonk opeens een ‘hola desde españa’, gevolgd door een Bonjour de France en een Hello from the UK. Het mocht duidelijk zijn; Londen is een wereldstad en het beloofde een internationale koers te worden.

Om klokslag 19.00 sloeg de Big Ben en konden we vertrekken. Patrick Beentjes zat vermoedelijk nog ergens aan de Fish and Chips, want hij mistte de start volledig. Gelukkig voor hem wist hij na een ferme inspanning weer aan te sluiten bij de groep.

Alhoewel het eerste kwartier geneutraliseerd was besloot Erik van der Wel voor de groep uit te rijden. Ging het peloton te langzaam? Waren het zijn goede benen? Of was hij gewoon een mooi plaatje voor zijn Instagram aan het schieten? We zullen het nooit weten…

Na een kwartier stevig inrijden luit raceleader Wouter de koers in. Na enkele schermutselingen doemt al snel Leith Hill op. Het virtuele wegdek gaat omhoog en de weerstand van de smarttrainers schiet de lucht in. Vooraan blijf ik (Sebastiaan) over met Walter Eggers, Frank Röling, Patrick Beentjes en Jan Terpstra. Op een gegeven moment geeft Frank er een klap op. Walter en ik sluiten aan en na een tijdje besluit ik het tempo nog iets op te voeren. Even kijken of ik de mannen kan breken was de gedachte. In eerste instantie zit Frank in mijn wiel maar ik merk dat ik langzaam toch een klein gaatje heb en blijf vol doorrijden om het gaatje groter te maken. 8 seconden, 20 seconden, toch weer 15 seconden. Dit wordt afzien. Ik heb geen zin in een sprint tegen Frank dus besluit gewoon vol door te rijden. Na een beklimming van ongeveer 20 minuten kom ik met ongeveer 40 seconden voorsprong boven. Vol de afdaling in, als een gek door de straten van Londen en dan over de streep. Gewonnen!

Gesloopt maar voldaan rij ik de benen nog even los met een prachtig virtueel uitzicht op de Tower Bridge. Ik stop nog even bij zo’n mooie Engelse telefooncel om mijn vriendin te bellen. ‘het was weer leuk maar ik kom nu naar huis’. Ik stap van de fiets, loop de trap op en sta weer in de woonkamer.

Maandag 22 februari maken we weer een virtuele reis op de fiets. Ook meemaken? Meld je dan aan via een mailtje naar wouterbreedtbruijn@gmail.com.

Nog geen reacties. Wees de eerste die een reactie achterlaat!

Laat een bericht achter