Gesoigneerde mannen met gesoigneerde fietsen stelen het podium; Schrijen Jr wint voor van Son en van de Velden

Vanavond alweer rit 14 van dit seizoen, we zijn alweer over de helft. Bij het opstaan deze morgen schrok ik (Henk de Ruiter, oud renner en oud winnaar, red.) wel een beetje van het weer, het regende maar gelukkig viel het tijdens de rit vanavond mee. Ondanks de sterke wind bleef het peloton het eerste half uur behoorlijk compact, met slechts enkele kleine uitlooppogingen. Good old Bert Bakker vond het na een half uur genoeg, de man die je op zijn racefiets kunt laten rijden met een glas bier op zijn rug zonder dat het bier over de rand gaat, gooide de beuk erin en meteen werden de deuren aan de achterkant geopend. Een peloton van en man of 20 bleef over waaronder Erwin de Vries op zijn oranje bolide en de flyer uit Uitgeest Mark Andringa op zijn Cervelo. Na drie kwartier was het weer raak met Luca Schrijen, de zoon van Cees die zelfs zijn vakantie heeft verschoven tot na het wielerseizoen om hoog in het klassement te eindigen, Michael van Son op zijn glanzende Bianchi (toch wel het mooiste wat Italie heden ten dagen te bieden heeft..), Gerrie Zonneveld en Frank Roling. Onder impuls (zowel met de benen als met de mond) van Jeffrey van der Velden wederom een samensmelting maar nu was het peloton wel gereduceerd tot 16 man met over het gehele parcours kleine groepjes achterblijvers. Jeffrey trok onmiddellijk na de samensmelting door en kreeg Luca en Michael mee, maar de Michael Matthews -bling bling- van het peloton moest zijn dubbele inspanning een ronde later bekopen, zodat Luca en Michael van Son bij het ingaan van de laatste 10 ronden alleen op kop kwamen. Zij bleven tot 3 rondjes voor het einde een kleine voorsprong verdedigen maar werden uiteindelijk met heel veel moeite overvleugeld door hetzelfde peloton, of wat daar nog van over was. In de eindsprint bleef het toch weer bij het oude qua beeld van deze avond; Luca wint voor Michael, Jeffrey, Koen Klinkhamer en Frank Roling. Kijkend naar materiaal, kleding en tonus mogen we stellen dat er dit keer een op en top gesoigneerd podium stond! Niks geen recreanten met barrels en haar op de benen maar pure liefhebbers. Van Son besluit; “die Bianchi is mijn leven. Elk onderdeel is tot op het bot getuned. Elke avond gaat het vergrootglas erover op zoek naar krasjes en vliegjes. Een paar maanden geleden zat er een krasje op de bovenbuis, doodziek was ik ervan. Tot er iemand op het idee kwam er een Italiaanse vlag diagonaal overheen te spuiten. Alsof de Nachtwacht op mijn bovenbuis is geplakt zo mooi. Ik sluit niet uit dat Bianchi dit straks op al zijn frames gaat plaatsen. Jaja er gaat geen dag voorbij zonder dat ik die fiets even aanraak….”. Tot maandag 15 juli 19:00 voor rit #15!

De volledige uitslag plus stand volgt snel.