Des te langer de dag, des te beter de vorm

Een oud Chinees gezegde rept; ‘des te langer de dag, des te beter de vorm’. Dit geldt ook voor het peloton en het wegwielrennen in het algemeen. Renners die je het hele jaar ziet worstelen, lijken rond het moment van het meeste licht ook het meeste licht in hun benen te voelen. Zo ook gisteren bij rit 11 van het Recreantenkampioenschap 2019. Wat er ook gebeurde in het peloton, wie het ook probeerde; het werd een massasprint met een bijna voltallig peloton. Die hard-recreantenrenner van het eerste uur Theo van Lieshout; “voor mij willen deze ritjes nog weleens harken zijn. Wanneer ik bij de start sta stond ik een half uur daarvoor nog met een kromme plaat staal in mijn hand”. De klasbak uit Beverwijk weet dan dat het in de eerste 10 minuten overleven wordt. Theo vervolgt; “het eerste kwartier is alsof ik in een droogtrommel gestopt wordt, werkelijk alles draait en keert en ik zie niets anders dan de binnenkant van mijn zonnebril”. Toch lukte het ook Theo heel knap om gisteren tot de laatste ronde mee te rijden en zich te positioneren voor de knikkers, net als Martin Huisman en de weer terug-van-weg-geweest-renner Pim Keetman. Kopgroepjes waren er gedurende de race, waaronder Aad Duin, Onno Timmermans, Dennis Bloedjes en later nogeens Bert Bakker, Schrijen Sr, Mike van Bugnum en Ronald Welp. Niemand maakte zich druk om deze pogingen wetende dat de stofzuiger er toch wel overheen zou komen. Bij de eindsprint na een wat rommelige laatste ronde (renner van Vliet; “ik zat even vast tussen een stuur en het hek. Ogen dicht een doorrijden was net even een stap tever dus moest ik helaas mijn remmen even aantippen”) toch weer het vertrouwde beeld, alhoewel het een verrassing mag heten dat sprinter Melk zich op millimeters liet kloppen door de-man- in-the-flow Onno Timmermans; “winnen in de kampioenstrui is het mooiste wat er is. Mooi dat ik dit nu al 2x heb kunnen flikken!” Koen Klinkhamer op plek 3. Maandag 24 juni rit#12. Start 19:00.

Hierbij de volledige uitslag